των νταλικιέρηδων. Ο συγκεκριμένος νταλικιέρης ήταν ταυτόχρονα μέλος του Εθνικού Μετώπου (Λεπέν) και υποψήφιος με το συγκεκριμένο κόμμα στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Σε μία συνέντευξή του στο κωλόχαρτο "Παριζιάνο" (δεξιά παρισινή εφημερίδα τελευταίας διαλογής) ενέπλεξε ανοιχτά το εγκώμιο του Εθνικού Μετώπου, σε μια τοποθέτησή του "ως συνδικαλιστής". Ως αποτέλεσμα το συνδικάτο τον διέγραψε με το σκεπτικό ότι ξεπέρασε τα όρια του απολιτικισμού που ζητούν από τα μέλη τους, και ότι μπέρδεψε τα όρια μεταξύ συνδικαλισμού και της προσωπικής του πολιτικής τοποθέτησης. Το συνδικάτο μάλιστα δήλωσε ότι θα προέβαινε στην ίδια ενέργεια, ακόμα και αν επρόκειτο για οποιοδήποτε άλλο κόμμα. Το Εθνικό Μέτωπο έβγαλε ανακοίνωση για να χαρακτηρίσει τη διαγραφή σκανδαλώδη και να πει ότι άμα ο αρχικός νταλικιέρης ήταν αριστερός και είχε κάνει τα ίδια δε θα είχε διαγραφεί.
Πάρε λινκι εδώ
Σε όσους αυτά φαίνονται σουρεαλιστικά, υπενθυμίζω ότι στη Γαλλία υπάρχει ο διαχωρισμός συνδικαλισμού/πολιτικής. Πρόκειται για την άποψη που επικράτησε τελικά τη στιγμή που διαμμορφωνόνταν ο επαναστατικός συνδικαλισμός στην 3η Γαλλική Δημοκρατία, αρχές 20ου αιώνα, μετά από πολλές ζημώσεις, και η οποία ισχύει πάντα, όπως τη βρίσκουμε στην περίφημη Χαρτα της Αμιάν του 1906.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου