O νόμος ο σχετικός με την κινητοποίηση των κρατικών εδαφών υπέρ της κατοικίας και υπέρ της ενίσχυσης των υποχρεώσεων παραγωγής κοινωνικών κατοικιών

μετά από πολλές περιπέτειες δημοσιεύθηκε στις 18 Ιανουαρίου. Ο ΓΓΓ είχε κοζάρει αμέσως (ΓΓΓ είναι αυτός) ότι το πρόβλημα κατοικίας είναι από τα σοβαρότερα στη Γαλλία και με ρώταγε τι είχε κάνει η κυβέρνηση των Ολλανδών γι' αυτό (την οποία υπερασπιζόμουνα). Του χα πει στα γρήγορα κάποια πράματα, όσα πρόλαβα πριν με διακόψει, κατά τη συνήθειά του, για να μου πει ότι αν ήταν εδώ ο Ροβεσπιέρος θα τους είχε αποκεφαλίσει όλους τους Ολλανδούς, πράμα με το οποίο συμφώνησα βέβαια, γιατί πώς να διαφωνίσεις.

Πίσω στ'αυγά μας. Διάγνωση: στη γαλλική επικράτεια, η τιμή της κατοικίας πολλαπλασιάστηκε κατά 2,2 από το 2002. Η τιμή δε των παρισινών διαμερισμάτων πολλαπλασιάστηκε κατά 2,9 κατά την ίδια περίοδο. Τα τελευταία 11 χρόνια, η τιμή της κατοικίας ανέβαινε κατά μέσο όρο 7,6% το χρόνο, στο νομό Ιλ-ντε-φρανς (όπου βρίσκεται το Παρίσι) κατά 8,5% και στο Παρίσι 10,5% το χρόνο.

Το αποτέλεσμα προφανώς είναι ότι κάποιος με κανονικά ας πούμε εισοδήματα αδυνατεί να αγοράσει σπίτι, ενώ παράλληλα κάποιοι βγάλανε πολλα λεφτά. Παρενθετικά, προτείνω εδώ μια ανάγνωση του φαινομένου με βάση την αντιπαλότητα μεταξύ γενεών.

Το γενικό σχήμα είναι το εξής: οι πιο ηλικιωμένοι, ή συνταξιούχοι σχετικά νέοι έχουν αγοράσει σπίτια και τα νοικιάζουν ούτως ώστε να έχουν ένα μηνιαίο συμπλήρωμα στη σύνταξή τους. Τα σπίτια τα νοικιάζουν, εννοείται, σε όσους δεν έχουν προλάβει να βγάλουν αρκετά λεφτά για να αγοράσουν, δηλαδή στους νέους. Οι τιμές των ενοικίων, είναι υπερβολικά υπερβολικές και καμία προηγούμενη πολιτική ηγεσία δεν τόλμησε να τις μειώσει ή έστω να τις περιορίσει νομοθετικά. Γιατί;  Μα γιατί οι συνταξιούχοι βασίζονται στα νοίκια τους. Το κράτος εξαπόλυσε εκστρατεία για να μειώσει τις συντάξεις και τα κατάφερε επί Σαρκό. Το κράτος έτσι κάνει οικονομίες στις συντάξεις, οι συνταξιούχοι τα παίρνουν πίσω από τα νοίκια, και αυτοί που πληρώνουν είναι οι νέοι που νοικιάζουν. Ο μηχανισμός αυτός γίνεται ακόμα πιο συμπαγής, αν λάβει κανείς υπόψιν του το γεγονός ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά συμμετοχής στις εκλογές αφορούν τις ηλικίες 50-70 χρόνων περίπου. Οι ψηφοφόροι είναι κυρίως οι ηλικιωμένοι, πράμα που καθιστά δύσκολο σε μία κυβέρνηση να τους δυσαρεστήσει.(πάρε εδώ έρευνα της ΓΑΛΣΤΑΤ αν σ'ενδιαφέρει να διαβάσεις παραπάνω για τους ηλικιωμένους και την ιδιοκτησία ). Η απίστευτη αύξηση των τιμών αγοράς κατοικίας που είδαμε στην αρχή του άρθρου, λόγω φούσκας που διαρκεί εδώ και πάνω από 10 χρόνια, αναγκάζει τους ενοικιαστές να συνεχίσουν να μείνουν ενοικιαστές. Σ'αυτά τα πλαίσια, οι νόμοι που διευκολύνουν την πρόσβαση στην κατοικίας είναι κάτι το σημαντικό, κατά τη γνώμη μου.

Γι αυτό το σκοπό, η ολλανδοντελορική κυβέρνηση έθεσε σε εφαρμογή ένα οπλοστάσιο το οποίο περιλαμβάνει:

• το νόμο της 18 Ιανουαρίου (εδώ άρθρο για το νόμο και εκεί το πλήρες κείμενο του νόμου για όσες άρρωστες) στον οποίο θα αναφερθώ αναλυτικότερα παρακάτω.

• ένα ριζοσπαστικό διάταγμα του Αυγούστου που απαγορεύει τις αυθαίρετες αυξήσεις των ενοικίων για πρώτη φορά σε όλες τις ακριβούς γαλλικούς δήμους, και όχι μόνο στο Παρίσι. Επρόκειτο για βασική προεκλογική ολλανδική δέσμευση.

• την αύξηση χωρητικότητας του πιο δημοφιλούς έντοκου λογαριασμού (livret A) του οποίου τα έξτρα αποθέματα θα χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία κοινωνικών κατοικιών

• φορολογικά μέτρα στο μπάτζετ 2013 για την ενθάρρυνση αγοράς κατοικίας.

Ο στόχος είναι η πραγματοποίηση της προεκλογικής κυβέρνησης του Ολλανδού: κατασκευή 2,5 εκ. κοινωνικών και φοιτητικών κατοικιών στη διάρκεια της πενταετίας, δηλαδή 300 000 παραπάνω από επί Σαρκό.

Γκόου φορ λόου. Το όνομά του νόμου τα λέει όλα.

 Περιέχει μέτρα αφενός για

• τη διάθεση κρατικών εκτάσεων για την ενίσχυση της δόμησης, π.χ.:

-δωρεάν διάθεση κρατικών εδαφών για τη δόμηση κοινωνικών κατοικιών

-υποτίμηση εκτάσεων που ανήκουν σε κρατικούς οργανισμούς κατά την πώλησή τους

• την ενίσχυση των υποχρώσεων της τοπικής αυτοδιοίκησης για την παραγωγή κοινωνικών κατοικιών, πχ:

-διευκόλυνση των κατασχέσεων αχρησιμοποίητων κατοικιών

-αύξηση στο 25% (από 20%)  του υποχρεωτικού ποσοστού παραγωγής κοινωνικών κατοικιών σε δήμους άνω των 3500 κατοίκων

-διάφορα ωραία μέτρα (το αγαπημένο μου: δυνατότητα στο νομάρχη να πενταπλασιάσει το πρόστιμο στους δήμους με έλλειψη κοινωνικών κατοικιών) για να υποχρεώσουν τους αντιστεκόμενους δήμους να κτίσουν κοινωνικές κατοικίες

Αυτά για τώρα, με κουράσατε πάλι


Πηγές

 http://www.insee.fr/fr/themes/document.asp?ref_id=ip1411

 http://www.insee.fr/fr/ffc/docs_ffc/IP984.pdf

 http://www.net-iris.fr/veille-juridique/actualite/30418/fin-de-la-libre-fixation-des-loyers-dans-40-zones-geographiques.php

Ζαν Μαρκ

 http://www.net-iris.fr/veille-juridique/actualite/31095/nouveau-plafond-du-livret-a-au-1er-janvier-2013.php

 http://www.net-iris.fr/veille-juridique/dossier/30723/loi-de-finances-pour-2013.php

 http://www.net-iris.fr/veille-juridique/actualite/31168/la-loi-visant-a-ameliorer-offre-de-logement-est-enfin-publiee.php#plan-1

 http://www.legifrance.gouv.fr/affichTexte.do?cidTexte=JORFTEXT000026954420